Świt Jondal

Yshia

"Całe życie człowieka, to dla elfa zaledwie mrugnięcie okiem..."

Ludzkość należy do pięciu Ras Stwórców, aczkolwiek jest ostatnią i najbardziej prymitywną spośród nich. W przeciwieństwie do innych humanoidów, ludzi nie da się podzielić na wyraźne odrębne podrasy o odmiennych cechach rasowych. A jednak, wielce się różnią wyglądem i dzielą się na niezliczone rywalizujące ze sobą narody, państwa, sekty, religie, księstwa rozbójnicze i plemiona.

Ludzka część społeczności zamieszkującej Cormyr dzieli się następująco:
Chondatanie (85%), Tethyrczycy (12%), Vaasanie (4%), Turamici (1%)

CHONDATANIE to twardy lud, nie bojący się ryzyka, podróży oraz zasiedlania nowych krain. Nie ustają w wysiłkach polepszenia bytu finansowego swego i swoich rodzin. Chondatska kultura dotarła do wielu odległych krain, więc jej przedstawiciele czują się dobrze w większości ludzkich społeczeństw. Wielu to handlarze tej czy innej branży, sprzedający za pieniądze swoje umiejętności lub owoce pracy. Jest także wśród nich duża grupa dzielnych najemników i sprytnych łotrzyków, za to ich kultura raczej nie promuje magicznej Sztuki ani wielkiej żarliwości religijnej. Istnieją jednak godne uwagi wyjątki, zwłaszcza praktykowanie Sztuki w chondathskich kraikach na północ i zachód od Morza Wewnętrznego, będących pod wpływem kultury netheryjskiej.
Chondatanie to naród smukły, śniadoskóry, o brązowych włosach w odcieniach od prawie blond do niemal czarnego. Większość z nich jest wysoka i ma zielone lub brązowe oczy.
Członkowie tej nacji uważają, że niemal przypadkiem dane im było zapanować nad centralnym Faerunem. "Podbili" więcej ziem poprzez handel i osadnictwo, aniżeli zbrojną siłą. Wykazują niewiele wyniosłości i nieznaczną tylko dumę z dominacji językowej i kulturowej. Częściej identyfikują się poprzez przynależność państwową niż przez narodowość. Jeśli łączy ich jakaś wspólna cecha, będzie to wielkie znaczenie bogactwa i dążenie do niego. U Chondatan prestiż i wpływy często bezpośrednio wynikają z majątku i nieprzypadkowo szlachta kupiecka odgrywa ogromną rolę w większości społeczeństw zdominowanych przez chondatską kulturę.

*Światopogląd Chondatan
Ludzie Ci, oceniają innych poprzez pryzmat bogactwa i wpływów osoby czy jej rodziny. Dla nich wszystko jest na sprzedaż, o ile będzie zgoda co do ceny. Intrygi i ukryte manipulacje to po prostu środki wiodące do celu, ale rozlew krwi jest zbędny i szkodliwy, a nawet oznacza marnotrawstwo. Chondatanie uważają, że władza zawsze przechodzi w ręce tego, kto ma pieniądze, a nie tego kto dzierży największy miecz - i zgodnie z tym założeniem określają swoje aspiracje. Zaciekła rywalizacja we wszelkich aspektach życia to podstawowa zasada chondathskiego społeczeństwa. Osoby wychowane w jego ramach nawykły do widoku zdobywanych i traconych fortun. Uważają, że każda osoba winna dbać o siebie samodzielnie i często są zaskoczeni, gdy ktoś postępuje niesamolubnie.

*Chondatanie jako postacie graczy
Są oni z reguły dobrymi wojownikami, jako że w ich kulturze istnieje długa i silna tradycja najemników. Wielu znajduje powołanie jako łotrzykowie, zgodnie z kulturowym naciskiem na zdobywanie bogactw i szeroki wachlarz umiejętności. Najczęstsze połączenie klas to wojownik/łotrzyk. Chondatanie rzadko stają barbarzyńcami, zaklinaczami czy czarodziejami. Żadna liczebnie znacząca cześć tej grupy etnicznej nie cofnęła się w barbarzyństwo, starożytny Jhaamdath zaś miał znikome kontakty ze smokami, a czarodziejstwo od dawna kojarzone jest w chondathskich podaniach z uwalnianiem szkodliwych plag.

Yshia

TETHYRCZYCY
Wybrzeże Mieczy od dawna zamieszkiwały ludzkie plemiona mieszające się z kolejnymi falami imigrantów, zarówno najeźdźców jak uchodźców. W ostatnich wiekach odrębne grupy stopniowo zlewały się w stosunkowo młodą grupę etniczną wspólnie zwaną Tethyrczykami. Po stuleciach niewoli i ucisku przez rozmaite grupy, są oni buntowniczo niezależni, pilnie strzegą swoich wolności i baczą na zagrożenia ze strony potężnych królestw i imperiów.
Tethyrczycy są średniej budowy ciała i wzrostu, ich skóra ma ciemnawy odcień, kolory włosów i oczu bardzo się różnią, jednak najczęściej włosy są brązowe, a oczy niebieskie.
Większość Tethyrczyków jest dumna ze swych wielonarodowych korzeni, przekonana, że ich społeczeństwo pokonuje wszystkich potencjalnych zaborców poprzez asymilację zamiast imperializmu. Tethyrczycy darzą podejrzliwością odległych władców i wielkie państwa, a to kulturowe uprzedzenie bierze się z przewagi miast - państw nad królestwami i imperiami w regionach przez nich zdominowanych. Jeśli Tethyrczycy mają jakąś wspólną słabość, będzie to niechęć do jednoczenia się we wspólnej sprawie z kimś innym niż bezpośredni sąsiedzi.

*Światopogląd
Dla Tethyrczyków życie jest walką, którą trzeba przeżyć dzięki więzom rodzinnym, klanowym i plemiennym. Najcenniejszy dar to wolność, a najcięższy grzech - zniewolenie innej osoby. Wprawdzie sprawność bojowa lub bogactwo i pozycja społeczna pomaga jednostce strzec swej wolności, są to jednak tylko środki wiodące do o wiele ważniejszego celu. Lojalność wobec pobratymców i szczodrość wobec potrzebujących uważa się za rzeczy istotniejsze niż ulotna przychylność Pani Szczęścia. Minęło wiele pokoleń od czasów, gdy większość Tethyrczyków żyła w plemionach, jednak kulturowa tradycja lojalności bliskim jest dziś nie mniej silna niż dawniej. Jeśli Tethyrczyk nie ma krewnych ani klanu, jego lojalność od najmłodszych lat przenosi się na osadę, gildię, drużynę, bandę czy jakąkolwiek organizację.
Tethyrczycy ruszają w poszukiwaniu przygód zazwyczaj w nadziei naprawienia krzywdy wyrządzonej rodzinie, klanowi czy plemieniu, albo w poszukiwaniu wolności, by odnaleźć własną drogę w życiu. Wielu przyszłych śmiałków znajduje bodziec w opowieściach o dawnych tethyrskich bohaterach, których czyny wędrowni bardowie będą wspominać przez pokolenia. Tethyrski poszukiwacz przygód chętniej weźmie miecz odziedziczony po przodkach niż nowo wykuty w kuźni, a ostatnią monetę prędzej wyda na opowieść barda niż na kufel piwa.

Tethyrczycy jako postacie graczy
W tethyrskiej kulturze honorowe miejsce zajmują bardowie, a wielu pragnie tytułu mistrza tychże. Wojowników i łotrzyków jest wielu w cywilizowanych rejonach, a tropiciele przeważają w społecznościach wyjętych spod prawa. Dość powszechnie występują też kapłani, a w mniejszym stopniu druidzi, bowiem wymieszanie kultur w poprzednich wiekach poskutkowało wieloma sporami teologicznymi. Czarodzieje i zaklinacze także są dobrze znani, chociaż rzadko zgodnie współpracują. Mnisi i paladyni to rzadkość, bowiem podporządkowanie surowemu kodeksowi rzadko da się pogodzić z wiernością rodzinie, klanowi i plemieniu.

VAASANIE
Vaasanie wywodzą się z dwóch fal ludzkiej migracji do regionu Morza Księżycowego. Typowi przedstawiciele tej grupy etnicznej mają skórę jasną lub oliwkową, ciemne włosy i gęste brody. Wielbią oni większośc bóstw faeruńskiego panteonu, choc najwięcej modłów zanoszą do Bane'a, Cyric'a a także Auril.

TURAMICI
Przeważnie wysocy i umięśnieni, o ciemnej, mahoniowej skórze, płaskich twarzach i kręconych włosach.